“…มันเป็นที่ ๆ ที่เราเติบโตมา ผมรู้สึกว่าเยาวชนคนรุ่นใหม่ที่อยู่ตรงนี้ ผมอยากรักษาพื้นที่ตรงนี้ วัฒนธรรม อัตลักษณ์ของคนโบ๊เบ๊ ตรงนี้ ให้อยู่ไปนาน ๆ ให้รุ่นหลานได้เห็นโบ๊เบ๊เรามีความขยัน ถ้าคนไม่มีงานทำมาสมัครเป็นลูกน้องที่นี้ เขาก็มีรายได้ จะอยู่ได้”
น้องโค้ด อายุ 31 ปี ร้านขายเสื้อผ้าเด็ก มาร่วมลงชื่อกับแม่ค้าหลายคน ส่งหนังสือร้องขอความช่วยเหลือต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ภูมิใจที่เป็นคนโบ๊เบ๊
ที่นี่อยู่แบบพ่อแม่พี่น้อง ๆ ทุกคนเห็นกันหมด อยู่กันมาแต่เล็กจนโต เป็นกันเอง คนที่นี่อัธยาศัยดี คนโบ๊เบ๊หาเช้ากินค่ำ แต่ทุกคนมีน้ำใจ
เราเป็นตลาดค้าส่ง ไม่มีใครไม่รู้จักโบ๊เบ๊ ตลาดค้าส่งอันดับ 1 ของประเทศไทย ทุกจังหวัดต้องมาซื้อของ เมื่อวานลูกค้าต่างชาติมาเดิน เขาถามว่า แม่ค้าตรงนี้หายไปไหนหมด เขามาซื้อของไม่ได้ นักท่องเที่ยวมาจากปรินซ์พาเลซ เขาหาไม่เจอ
ถ้าโบ๊เบ๊เราไม่ดีจริง ต่างจังหวัดจะไปตั้งโบ๊เบ๊หรือ ดาราก็มาเที่ยวโบ๊เบ๊หลายคน
ลูกหลานที่ทำกิจการต่อจากพ่อแม่มีเยอะมั้ย
เยอะ เด็กจบอินเตอร์มา จบโทมา ก็มาทำต่อ อย่างผมโตมา 30 ปี มันอยู่ในสายเลือดเป็นลูกโบ๊เบ๊ เราไปไหนมาไหน เรารู้จักโบ๊เบ๊นะ เด็กรุ่นใหม่จะมาโบ๊เบ๊
ลูกหลานไปขายในตลาดออนไลน์ รอดหรือไม่
ผมมองว่า การค้าขายมีสองแบบ อย่างผมไม่ถนัดออนไลน์ แต่เมื่อผมเจอลูกค้า คือการปฏิสัมพันธ์กัน เห็นหน้า เห็นตา เห็นความรู้สึก อ้า วันนี้พี่เหนื่อย หรือ วันนี้เป็นยังไง พี่กินข้าวมายัง มันคือมนุษยสัมพันธ์ ที่เด็กมีกับผู้ใหญ่ มีเพื่อนเพิ่ม
แต่การขายออนไลน์ มันทันโลก ทันสมัย แต่ไม่ใช่ทุกสินค้าจะขายดีในออนไลน์ และมิจฉาชีพ มันเยอะขึ้น ถูกโกงมากขึ้น มันมาพร้อมความเสี่ยง ซื้อแต่ไม่จ่ายเงิน แต่เราขายเห็นหน้า ขายหน้าร้าน ไม่ถูกโกง หรือเราซื้อของ เราอยากเห็นของก่อน จ่ายเงิน ไม่ชอบซื้อออนไลน์ ทางที่ดี คือมีหน้าร้าน และขายออนไลน์ควบคู่กัน จึงจะรอด
โซเชียลมีกระแสไม่ชอบแม่ค้าบนทางเท้า
ทำไมเขาสื่อให้คนตีกัน พ่อค้าแม่ค้าล้วนลำบากอยู่แล้ว ประชุมทุกครั้ง แม่ค้าให้ความร่วมมือ แต่มีคลิปไปลงโซเชียล ลงทุกแพลตฟอร์มเลย ตัดเฉพาะคำพูดของพ่อค้าแม่ค้าที่มีอารมณ์ ทำให้ประชาชนเข้ามาเม้นท์โจมตีพ่อค้าแม่ค้า บางคนเม้นท์ว่า สลัม สมควรแล้วที่ถูกไล่
ผมน้อยใจ ตกใจ และโมโห เราอยู่กันมานาน เหมือนพ่อเหมือนลูกกัน ก็ไม่น่าจะมีเรื่องแบบนี้ ทำให้ความรู้สึกของพ่อค้าแม่ค้ากับประชาชนบนออนไลน์ไม่ดีต่อกันเลย แม่ค้าอ่านแล้ว เครียด ซึมเศร้า เพราะรายได้ก็ไม่มีอยู่แล้ว เขากลัวไม่กล้าใช้โซเชียลเลย
น้องเป็นคนวัยทำงาน คาดหวังผู้ว่าอย่างไร
ไม่ว่าใครจะขึ้นมาเป็นผู้ว่า เขาได้ความเชื่อมั่นจากประชาชน เขาเลือกมาแล้ว อยากให้ผู้ว่าเห็นความเดือดร้อนของประชาชน ส่วนนี้มีปัญหาอย่างไร จะแก้ไขอย่างไร จะช่วยอย่างไรได้บ้าง
การล้าง ให้เริ่มต้นใหม่ ไม่ใช่ง่าย ๆ สำหรับทุกคน บางคนเดือดร้อนจริง ๆ แต่เขาอธิบายไม่เป็น พูดไม่เป็น ทำให้คนอื่นไม่เข้าใจเขา
